Ostatnia aktualizacja: 09.11.2025.
Strony główne godz. 08:00.
Ogłoszenia i Intencje godz..17:43.

S Z C Z Ę Ś Ć   B O Ż E



Tym śląskim pozdrowieniem witamy Was na naszej stronie internetowej



Ojciec Święty Jan Paweł II, powiedział "Niech nie znika to piękne pozdrowienie "Szczęść Boże" i "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano".


Jest nam niezmiernie miło, że odwiedziłeś naszą stronę. Znajdziesz na nich informacje o naszej posłudze duszpasterskiej, o wspólnotach, w których możesz pogłębiać swoją wiarę, a także dowiesz się co słychać w naszej parafii, jej historię.

Strona nasza od 21 lat (09.03.2004) mieści się na Serwerze "OPOKA" pod adresem http://www.nmpwelnowiec.katowice.opoka.org.pl/

Fundacja Opoka została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 5 czerwca 1998 r. Jej zadaniem jest służenie Kościołowi katolickiemu w Polsce w zakresie tworzenia systemu elektronicznej wymiany informacji oraz serwisu internetowego www.opoka.org.pl.


Informacje o naszej parafii można znaleźć również na serwisie społecznościowym FB (facebook)
pod adresem jak niżej:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100070016293938









SKARBONKA



Drodzy Parafianie i Przyjaciele parafii NMP Wspomożenia Wiernych.
Z serca dziękujemy za Waszą troskę i materialną pomoc w utrzymaniu naszej świątyni.
Bez wychodzenia z domu można wpłacać na podane konto bankowe.


"DANE KONTA".








WAŻNE

Zarządzenia, Komunikaty, inne pisma Metropolity Katowickiego Arcybiskupa Andrzeja Przybylskiego,
biskupów pomocniczych i Konferencja Episkopatu Polski.




Treści tych dokumentów można przeczytać na końcu (dole)) strony.







Abp Andrzej Przybylski
Metropolita Katowicki



Bp Marek Szkudło


Bp Adam Wodarczyk


Bp Grzegorz Olszowski




MYŚL TYGODNIA.

"... Trzeba pokochać krzyż, który Jezus nakłada nam na ramiona ..."


MYŚL KSIĘDZA BOSKO.








Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej 9 listopada 2025; Rok C, I :



Wiele osób sądzi, że najważniejszym kościołem papieskim jest bazylika św. Piotra na Watykanie.
To jednak nieprawda. Bazylika świętego Jana na Laterania odegrała doniosłą rolę w historii chrześcijaństwa i dlatego Kościół obchodzi specjalny dzień, przypominający moment jej poświęcenia.
Bazylika ta jest jedną z czterech Bazylik Większych Rzymu. Nazwa tego miejsca pochodzi od nazwiska starożytnych posiadaczy tych ziem. Gdy w 313 r. wydano edykt pozwalający na oficjalne wyznawanie wiary chrześcijańskiej, cesarz kazał wybudować tutaj okazałą świątynię pod wezwaniem Chrystusa Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Stała się ona pierwszą katedrą Rzymu, a przylegający do niej pałac - siedzibą papieży.
Jej poświęcenie miało miejsce 9 listopada 324 r. W ciągu kilku wieków panowało tu 161 papieży i odbyło się pięć soborów powszechnych. Bazylika na Lateranie przestała być siedzibą papieży od czasów niewoli awiniońskiej w XIV w. W 1377 r. papież Grzegorz IX przeniósł swą siedzibę do Watykanu.
Do dziś bazylika laterańska zachowuje swe wyjątkowe znaczenie. W odróżnieniu od trzech pozostałych rzymskich kościołów patriarchalnych przysługuje jej tytuł arcybazyliki; każdy nowo wybrany biskup Rzymu udaje się do niej w uroczystej procesji. Nad wejściem do świątyni znajduje się łaciński napis, który najlepiej oddaje wagę i rolę tego miejsca:
Mater et Caput omnium Ecclesiarum Urbis et Orbis
to znaczy: Matka i Głowa wszystkich kościołów Miasta i Świata.


Dla pozostałych trzech bazylik rzymskich obchodzimy jedynie wspomnienie (na przykład dla bazyliki św. Piotra i św. Pawła - 16 listopada). Obchód w dniu 9 listopada ma jednak rangę święta, a więc taką, jaka przysługuje parafianom każdej świątyni na świecie w dniu rocznicy jej poświęcenia. Bazylika laterańska, jako katedra papieża, jest parafią nas wszystkich, dlatego jako cały Kościół obchodzimy to święto. Stajemy więc wobec tajemnicy Kościoła, którego fundamentem jest Jezus Chrystus, a opoką - Piotr. Przypominamy sobie w ten sposób o mocnej więzi Kościołów lokalnych (diecezji rzymskiej) ze Stolicą Apostolską.

Przedruk z portalu OPOKA

W centralnym miejscu bazyliki św. Jana na Lateranie znajduje się ołtarz papieski, ponad którym wznosi się gotycki baldachim. Mszę św. przy tym ołtarzu ma prawo celebrować tylko Ojciec Święty i czyni to zawsze w Wielki Czwartek. Zgodnie z pradawnym przekazem, relikwie świętych Piotra i Pawła są przechowywane w górnej części baldachimu, za pozłacanymi sztachetami. Zaś pod baldachimem - według tradycji - znajdują się pozostałości drewnianego ołtarza, przy którym odprawiało Eucharystię pierwszych 33 papieży.

Świątynia laterańska była kilkakrotnie niszczona. Najpierw zburzyli ją Wandalowie, kilka wieków później została zrujnowana na skutek trzęsienia ziemi. Nie ominął jej też pożar. Jednak za każdym razem papieże dokładali wszelkich starań, by "Matka i Głowa wszystkich kościołów miasta i świata" powstała z ruin.











Wspomnienie św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła 10 listopada 2025; Rok C, I :



Był pierwszym papieżem, któremu nadano po śmierci tytuł „wielki”. Czym sobie na to zasłużył?

Jego pontyfikat przypadł na lata 440–461 r. Cesarstwo Rzymskie na Zachodzie chyliło się ku upadkowi, barbarzyńcy atakowali ze wszystkich stron. Papież stał się z konieczności obrońcą Wiecznego Miasta.

Kiedy do Rzymu zbliżał się groźny Attyla, Leon wraz z delegacją rzymian wyszedł mu naprzeciw. Udało mu się odwieść wodza Hunów od kontynuowania wojny. W ten sposób ocalił Rzym i południową cześć półwyspu. Trzy lata później, wiosną 455 roku, nadciągali Wandalowie pod wodzą Genzeryka. Leon znów wyszedł bezbronny, w otoczeniu duchowieństwa, naprzeciw najeźdźcy i zaklinał go, by się zatrzymał. Nie udało się zapobiec zdobyciu bezbronnego miasta przez Wandalów, ale dzięki jego interwencji miasto uniknęło rzezi i totalnego zniszczenia.



Leon zasłynął nie tylko jako odważny obrońca Rzymu, ale także jako gorliwy obrońca czystości wiary w obliczu szerzących się herezji. Dzięki jego zabiegom w 451 roku odbył się Sobór w Chalcedonie – jeden z najważniejszych soborów w historii Kościoła. 350 biskupów dokonało podsumowania nauczania trzech poprzednich soborów (Nicea 325 r., Konstantynopol 381 r., Efez 431 r.). Sobór chalcedoński sprecyzował wiarę Kościoła w Jezusa Chrystusa. Wyznajemy, że jest On prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Dwie natury, boska i ludzka, są w Chrystusie zjednoczone w jednej Osobie.



Papieża reprezentowali na soborze jego legaci. Kiedy odczytali papieski list skierowany do biskupa Konstantynopola, biskupi powitali go zawołaniem, które przeszło do historii: „Piotr przemówił przez Leona”. Jedną z zasług Leona było umocnienie roli biskupa Rzymu jako gwaranta jedności Kościoła i wiernego przekazu Ewangelii. Leon I okazał się także gorliwym duszpasterzem, który w ciągły sposób katechizował Rzymian. Nauczał, że liturgia chrześcijańska nie jest wspominaniem minionych zdarzeń, ale ich uobecnianiem. W jednym z kazań podkreślał, że Wielkanoc należy obchodzić „nie tyle jako coś z przeszłości, ile raczej jako wydarzenie chwili obecnej”. Jako pierwszy z papieży został pochowany w Bazylice św. Piotra. „Leon” znaczy lew – można więc rzec, że imię następcy św. Piotra bardzo odpowiadało jego naturze.

Wg. Wiara.pl







Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa 11 listopada 2025; Rok C, I :


Patron Francji, Amiens, Tours, żołnierzy, kawalerzystów, rusznikarzy, hotelarzy, młynarzy, szczotkarzy, sukienników i żebraków.

Marcin, wielki i słynny święty, urodził się w 317 r. w Panonii, gdzie ojciec był wówczas trybunem wojskowym. W piętnastym roku życia wstąpił do armii i służył w gwardii cesarskiej. W Galii pod Amiens rozegrała się słynna scena z biedakiem, któremu dał połowę płaszcza. Połowa bowiem była własnością garnizonu, a połowa należała do żołnierza. Zziębniętemu żebrakowi dał więc wszystko. W śnie ujrzał Chrystusa odzianego połową jego opończy i mówiącego do otaczających go aniołów: "To Marcin okrył mnie swoim płaszczem". W 356 r. Marcin przyjął chrzest i opuścił armię uważając, że wojowanie nie zgadza się z przyjętą wiarą. Udał się do Poitiers, gdzie był uczniem i akolitą św. Hilarego, biskupa. Następnie przez dziesięć lat był pustelnikiem, gromadząc wokół siebie grono uczniów, z którymi założył klasztor. Jego sława sprawiła, że wybrany został biskupem Tours w 371 r., nadal kierując klasztorem. Dla siebie był surowy, dla innych wyrozumiały. W trosce o czystość wiary wykazywał błędy, zwłaszcza pryscylianom,. Był dobrym pasterzem swojego ludu, założył jeszcze inne klasztory, pouczał duchowieństwo i gorliwie głosił Ewangelię. Zmarł w Candes, wracając z wyprawy duszpasterskiej, 8 listopada 397 roku. W Tours pochowano go w trzy dni później - 11 listopada - i ten dzień stał się powszechnie jego wspomnieniem.


Po jego śmierci Tours stało się jednym z najbardziej odwiedzanych miast Galii. Do grobu świętego pielgrzymowali Chlodwig, Klotylda, Chlotar i niemal wszyscy Merowingowie. Już w ich czasach Marcin stał się świętością narodową. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako żołnierza przecinającego mieczem własny płaszcz i podającego go żebrakowi.







Wspomnienie św. Jozafata, biskupa i męczennika 12 listopada 2025; Rok C, I :


Jan urodził się w 1580 r. we Włodzimierzu Wołyńskim. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Wysłany do Wilna, aby przysposobił się do zawodu kupieckiego, zetknął się tam ze sprawą unii. W 1604 r. przyjął habit bazyliański oraz imię Jozafat. W pięć lat później po studiach teologicznych został kapłanem.
W wieku 38 lat został arcybiskupem unickim w Połocku, gdzie podjął pracę bardziej misjonarza niż pasterza. Będąc biskupem nadal prowadził życie skromne i surowe. Swoje jednoizbowe mieszkanie dzielił z bezdomnym. Jego działalność budziła niezadowolenie przeciwników unii z Kościołem Rzymskim. Po powrocie z sejmu w Warszawie (1621) doszło nawet do zamieszek i tumultów prawosławnej ludności. Kiedy wyszedł do tłumu demonstrującego przed jego mieszkaniem w Witebsku 12 listopada 1623 r., został napadnięty i zabity. Sponiewierane ciało Świętego utopiono w Dźwinie.
Arcybiskup Jozafat został beatyfikowany w 1643 r., kanonizowany w 1867 r. Jest patronem diecezji siedleckiej, drohiczyńskiej, zakonu bazylianów, Rusi, Litwy, Wilna. Jego relikwie odbyły tułaczą i długą drogę. W związku z rozszerzającym się wpływem prawosławia na terenach wschodnich Królestwa Polskiego były one składane w miastach Białorusi, na Litwie, w Polsce. W 1667 r. powróciły do Połocka. W 1706 r. z obawy przed profanacją umieszczono je w kaplicy zamku Radziwiłłów w Białej Podlaskiej. Po kanonizacji Świętego carat zażądał, aby je ukryto w podziemiu kościoła bazylianów. W 1916 r. przewieziono je do kościoła bazylianów św. Barbary w Wiedniu. Od 1949 r. spoczywają w bazylice św. Piotra na Watykanie.










Opracowano
na tydz. 09.11.2025. - 16.11.2025.





Po nacisnięciu na niżej podany napis można przejść na drugą część strony głównej.

Następna strona



ZARZĄDZENIA I KOMUNIKATY

( niżej)



LIST PASTERSKI ARCYBISKUPA ANDRZEJA PRZYBYLSKIEGO
METROPOLITY KATOWICKIEGO
na niedzielę 12 pażdziernika 2025r.


Poniżej link do treści "Listu pasterskiego".

TREŚĆ LISTU PASTERSKIEGO



Abp Andrzej Przybylski
Metropolita Katowicki





WSPÓLNOTA NADZIEI - List Pasterski na XV Tydzień Wychowania, 14-20 września 2025

TREŚĆ LISTU.

Proszę nacisnąć na treść listu.





APEL KOMISJI WYCHOWANIA KATOLICKIEGO KEP W ZWIĄZKU Z WPROWADZENIEM DO SZKÓŁ PRZEDMIOTU EDUKACJA ZDROWOTNA

TREŚĆ APELU.

Proszę nacisnąć na treść apelu.





KOMUNIKAT
Biskupa Marka Szkudło
Administratora Archidiecezji Katowickiej
O REKRUTACJI DO WYŻSZEGO ŚLĄSKIEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO W KATOWICACH


Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".

TREŚĆ KOMUNIKATU








DEKRET METROPOLITY KATOWICKIEGO W ZWIĄZKU Z ZMNIANĄ PRZYNALEŻNOŚCI BUDYNKÓW PRZY AL. KORFANTEGO
DO PARAFII NAJŚWIĘTRZEGO SERCA PANA JEZUSA ORAZ PARAFII NAJŚWIĘTRZEJ MARII PANNY WSPOMOŻENIA WIERNYCH :


Poniżej link do treści DEKRETU.

TREŚĆ DEKRETU.


Poniżej link do map z budynkami przynależnymi do Paraffi NMP Wspomożenia Wiernych.

Mapa 1.

Mapa 2.

Bloki na Słoneczna 24 (w budowie).







Komunia na rękę nie jest profanacją!.


Poniżej podajemy link do treści listu podpisanego przez Przewodniczącego Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski.

TREŚĆ LISTU.








Następna strona