Strony główne godz. 08:00.
Ogłoszenia i Intencje godz. 14:56.
S Z C Z Ę Ś Ć B O Ż E
Tym śląskim pozdrowieniem witamy Was na naszej stronie internetowej
Ojciec Święty Jan Paweł II, powiedział "Niech nie znika to piękne pozdrowienie "Szczęść Boże" i "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano".
Jest nam niezmiernie miło, że odwiedziłeś naszą stronę. Znajdziesz na nich informacje o naszej posłudze duszpasterskiej, o wspólnotach, w których możesz pogłębiać swoją wiarę, a także dowiesz się co słychać w naszej parafii, jej historię.
Strona nasza od 21 lat (09.03.2004) mieści się na Serwerze "OPOKA" pod adresem http://www.nmpwelnowiec.katowice.opoka.org.pl/
Fundacja Opoka została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 5 czerwca 1998 r. Jej zadaniem jest służenie Kościołowi katolickiemu w Polsce w zakresie tworzenia systemu elektronicznej wymiany informacji oraz serwisu internetowego www.opoka.org.pl.
Informacje o naszej parafii można znaleźć również na serwisie społecznościowym FB (facebook)
pod adresem jak niżej:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100070016293938
SKARBONKA
Drodzy Parafianie i Przyjaciele parafii NMP Wspomożenia Wiernych.
Z serca dziękujemy za Waszą troskę i materialną pomoc w utrzymaniu naszej świątyni.
Bez wychodzenia z domu można wpłacać na podane konto bankowe.
"DANE KONTA".
WAŻNE
Zarządzenia, Komunikaty, inne pisma Metropolity Katowickiego Arcybiskupa Andrzeja Przybylskiego,
biskupów pomocniczych i Konferencja Episkopatu Polski.
Treści tych dokumentów można przeczytać na końcu (dole)) strony.
Abp Andrzej Przybylski
Metropolita Katowicki
Bp Marek Szkudło
Bp Adam Wodarczyk
Bp Grzegorz Olszowski
"... Śmierć dla kogoś, kto ma spokojne sumienie jest komfortem, pocieszenie, miejscem, które prowadzi do doskonałości, do szczęśliwości. Dla kogoś kto ma grzech na duszy, przeciwnie, jest największym jaki może być lękiem, terrorem, cierpieniem, rozpaczą ..."
MYŚL KSIĘDZA BOSKO.
Rozważania do liturgii.
O co proszę? O serce przejęte duchową troską o zmarłych.
Wsłucham się w pełne wzruszenia słowa Marii skierowane do Jezusa: (w. 32). Będę patrzył na jej zapłakaną twarz. Usłyszę jej szloch. Zwrócę uwagę, z jaką prostotą i otwartością mówi Jezusowi o swojej ufności do Niego.
Będę kontemplował twarz Jezusa, który wzrusza się i rozrzewnia, patrząc na ból i łzy szlochających kobiet. Będę patrzył, jak pełen smutku udaje się do grobu przyjaciela, Łazarza, i płacze (ww. 33-35).
Uświadomię sobie, że Jezus widzi każde moje cierpienie, wzrusza się na widok mojego bólu, płacze, kiedy widzi moje zagubienie i bezradność. Czy w chwilach cierpienia potrafi ę mówić Mu o moich uczuciach? Czy rozmawiam z Nim o moich buntach?
"Łazarzu, wyjdź na zewnątrz" (w. 43). Będę przez dłuższy czas kontemplował tę scenę. Usłyszę słowa Jezusa pełne mocy, zobaczę zdziwienie zgromadzonego tłumu oraz Łazarza wychodzącego z ciemności grobu.
Będę prosił o głębokie doświadczenie prawdy, że Jezus jest moim przyjacielem, który pragnie oddziaływać swoją mocą w moim życiu. Jest zdolny wyprowadzić mnie na zewnątrz z beznadziejnych sytuacji.
Odpowiem sobie szczerze na pytanie: Co jest moim "grobem" w codziennym życiu? Co zabiera mi radość i chęć do życia, kusi do ucieczki? Poproszę Jezusa w gorącej modlitwie, aby odsunął kamień od moich ciemnych miejsc życia, w których grzebię moje dobre pragnienia.
Poproszę Go z wiarą, aby swoją mocą wskrzesił we mnie głęboką przyjaźń do Jezusa. W listopadzie będę pamiętał o częstej modlitwie za zmarłych. Moim ponawianym aktem strzelistym będą słowa: "Wieczny odpoczynek...".
Krzysztof Wons SDS/Salwator.
Jan Brzechwa
Dzień zaduszny
Kiedy miedzianą rdzą
Pożółkłych jesiennych liści więdną obłoki,
Zgadujemy, czego od nas obłoki chcą,
Smutniejące w dali swojej wysokiej.
Na siwych puklach układa się babie lato,
Na grobach lampy migocą umarłym duszom,
Już niedługo, niedługo czekać nam na to,
Już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą.
Jeżeli życie jest nicią - można przeciąć tę nić,
I odpłynąć na obłoku niby na srebrnej tratwie...
Ach, jak łatwo, ach, jak łatwo byłoby żyć,
Gdyby nie żyć było jeszcze łatwiej!
Dzień Zaduszny
Za wszystkie dusze w Niebie...
Zapalmy znicze, za tych których zabrał Bóg.
Pomódlmy się za nich, by dostąpili zbawienia.
Pomódlmy się za dusze, które błądzą.
By mogli się skąpać w jasnym blasku chwały Jedynego.
Prośmy Ojca Niebieskiego,
By nie zapomniał o żadnym z nas.
Bo gdy nadejdzie pora
Bo gdy nadejdzie czas,
Zaszumi stara sykomora,
Zaszumi stary las.
A Bóg Ojciec nasz Jedyny
Otworzy swe ramiona
I w powitalnym geście,
Z uśmiechem na twarzy,
Zaprosi nas do Nieba,
Zbawieniem nas obdarzy...
...Więc zapalmy dziś znicze za tych, których nie ma już wśród nas...
...i za te w Czyśćcu i za te, które złądziły do piekła...
Jan Twardowski "Żal" [fragm.]
Żal że się za mało kochało
Że się myślało o sobie
Że się już nie zdążyło
Że było za późno
Jeszcze kilka wierszy
Joanna Kulmowa "W Zaduszki" [fragm.]
Tu jest pamięć i tutaj świeczka.
Tutaj napis i kwiat pozostanie.
Ale zmarły gdzie indziej mieszka
na wieczne odpoczywanie.
Smutek to jest mrok po zmarłych tu,
ale dla nich są wysokie, jasne światy.
Zapal świeczkę.
Westchnij.
Pacierz zmów.
Odejdź pełen jasności skrzydlatej.
Ryszard Przymus "Znicze"
Palą się znicze...
Przypominają,
Że ktoś odchodzi,
Inni zostają.
Pośród cmentarzy
Cichych uliczek
Jak wierna pamięć -
Palą się znicze...
"Święto Zmarłych" - Bechler H.
Na cmentarzu płomyki złote
i groby w chryzantemach.
Ludzie przyszli tu z myślą o tych,
których już nie ma.
Wspominają drogie imiona,
zasłaniają lampki przed wiatrem,
dla tych bliskich wieńce zielone
i bukiety jesienne pełne kwiatów.
Dzień Zaduszny, obchodzony 2 listopada po uroczystości Wszystkich Świętych, jest dniem modlitw za wszystkich zmarłych - zwłaszcza za dusze odbywające pokutę w czyśćcu. Tego dnia Kościół katolicki modli się w intencji ich zbawienia.
W oktawie uroczystości Wszystkich Świętych (miedzy 1 a 8 listopada) można uzyskać odpusty zupełne dla siebie lub dla kogoś zmarłego. Oprócz zwykłych warunków (stan łaski uświęcającej, brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, przyjęcie komunii i modlitwa w intencjach papieża), należy spełnić jeden dodatkowy: odwiedzić cmentarz i tam się pomodlić w intencji zmarłych.
Różaniec za zmarłych odmawiać będziemy od poniedziałku do soboty w oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych pół godziny przed Mszą św.
Wśród różnego rodzaju form modlitewnej pamięci o zmarłych szczególne miejsce zajmują wypominki. Jest to specjalne nabożeństwo za zmarłych, podczas którego wyczytywana jest lista imion i nazwisk zmarłych osób, które wierni chcą w modlitwie polecać Bogu. Wierni wypisują na kartkach nazwiska nieżyjących bliskich i wraz z dobrowolną ofiarą przynoszą je do parafialnej kancelarii lub kościelnej zakrystii. Ksiądz sporządza listę nazwisk zmarłych, którą odczytuje podczas nabożeństwa, wzywając zebranych do modlitwy w ich intencji. Najczęściej wierni odmawiają w intencji zmarłych różaniec lub tradycyjną modlitwę "Wieczny odpoczynek".
Wypominki często funkcjonują w dwojakiej odmianie jako listopadowe (miesięczne) gdy imię zmarłego wyczytuje się podczas listopadowego nabożeństwa za zmarłych oraz roczne gdy zmarłych wspomina się przez cały rok, w każdą niedzielę przed mszą św.
autor: Stanisław Karnacewicz
Marcin de Porres był człowiekiem skromnym, określał siebie mianem ("psa murzyńskiego"). Był jednak szanowany i podziwiany przez ludzi wszystkich klas i zawodów. Członkowie jego wspólnoty nazywali Marcina ("ojcem dobroczynności") i mianowali go swoim przełożonym.
Urodził się 9 grudnia 1569 r. w Limie (dzisiejszej stolicy Peru). Był nieślubnym dzieckiem hiszpańskiego szlachcica Juana de Porres i mulatki Anny Valasquez (Vasquez-). Zrazu zapisano go w księdze chrztów jako dziecko nieznanego ojca, potem Juan uznał go za naturalnego syna, ale nie przeszkadzało mu to porzucić jego matki.
By zdobyć środki do życia, Marcin był przez jakiś czas balwierzem-chirurgiem, potem wstąpił do dominikanów i złożył u nich profesję jako brat zakonny. Do końca życia był infirmarzem. Zajęcie to stało się dla niego doskonałą okazją do rozsiewania wokół bogactw swego przedobrego serca. Szczególnie troskliwie nachylał się ku biedakom, wyrzutkom, chorym. Założył sierociniec w Limie.
Wkrótce też stał się postacią szeroko znaną i niemal legendarną. Przypisywano mu dar czynienia cudów. Ale gdyby nawet wyrażenie to wziąć w ścisłym znaczeniu i próbować podważyć je w odniesieniu do niektórych poczynań i uzdrowień, to jednak za cuda jego dobroci uznać trzeba cierpliwe posługiwanie i łagodność. Jakby mu nie dosyć było okazji do świadczenia dobroci wobec ludzi, rozsiewał ją także na zwierzęta, nawet szczury, które potrafił uciszyć, godzić, pielęgnować.
Zmarł 3 listopada 1639 r. Beatyfikował go Grzegorz XVI w r. 1837, a kanonizował Jan XXIII w r. 1962. Do odnowionego kalendarza liturgicznego wszedł jako przedstawiciel Kościołów południowoamerykańskich. Jego wspomnienie obchodzone jest 3 listopada.
Święty Marcin de Porres jest patronem zgody na tle rasowym, sprawiedliwości społecznej i ludzi o rasie mieszanej.
DEON.pl
Patron duszpasterzy.
Święty Karol Boromeusz przyszedł na świat w 1538 r. w starej, szlacheckiej rodzinie, na zamku Arona w Lomgobardii. Studiował w Mediolanie i Pawii. Gdy miał 21 lat zdał egzamin doktorski uzyskując najwyższą notę. Jego wuj, kardynał Giovanni Angelo de Medici, został wybrany papieżem jako Pius IV. Mianował swego siostrzeńca Karola kardynałem, nieco później arcybiskupem Mediolanu. Po tych nominacjach przyjął dopiero święcenia kapłańskie i biskupie w 1563 r. Jakiś czas przebywał w Rzymie, gdzie założył Akademię Watykańską, a jako kardynał, sekretarz stanu, doprowadził do wznowienia obrad Soboru Trydenckiego i do pomyślnego jego zakończenia.
Potem w swojej rozległej diecezji pracował nad wprowadzaniem w życie uchwał tego soboru. Założył pierwsze w świecie seminarium duchowne. Przeprowadził pięć synodów prowincjalnych i jedenaście diecezjalnych. Sprowadził nowe zakony: jezuitów, kapucynów i teatynów, przywrócił do życia zgromadzenie oblatów św. Ambrożego, bractwa nauki chrześcijańskiej. Niezmordowanie wizytował klasztory i parafie. Głównym jego dążeniem był wysoki poziom wykształcenia kleru i jego życia duchowego. Był człowiekiem wymagającym od siebie i stanowił wzór nowoczesnego biskupa katolickiego. Majątek osobisty rozdał ubogim. Zmarł przedwcześnie w czasie zarazy dnia 3 listopada 1584 roku.
Opracowano
na tydz. 02.11.2025. - 09.11.2025.
Po nacisnięciu na niżej podany napis można przejść na drugą część strony głównej.
ZARZĄDZENIA I KOMUNIKATY
( niżej)
LIST PASTERSKI ARCYBISKUPA ANDRZEJA PRZYBYLSKIEGO
METROPOLITY KATOWICKIEGO
na niedzielę 12 pażdziernika 2025r.
Poniżej link do treści "Listu pasterskiego".
TREŚĆ LISTU PASTERSKIEGOAbp Andrzej Przybylski
Metropolita Katowicki
TREŚĆ LISTU.Proszę nacisnąć na treść listu.
TREŚĆ APELU.Proszę nacisnąć na treść apelu.
KOMUNIKAT
Biskupa Marka Szkudło
Administratora Archidiecezji Katowickiej
O REKRUTACJI DO WYŻSZEGO ŚLĄSKIEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO W KATOWICACH
Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ KOMUNIKATUDO PARAFII NAJŚWIĘTRZEGO SERCA PANA JEZUSA ORAZ PARAFII NAJŚWIĘTRZEJ MARII PANNY WSPOMOŻENIA WIERNYCH :
Poniżej link do treści DEKRETU.
TREŚĆ DEKRETU.Poniżej link do map z budynkami przynależnymi do Paraffi NMP Wspomożenia Wiernych.
Mapa 1.Mapa 2.Bloki na Słoneczna 24 (w budowie).
Poniżej podajemy link do treści listu podpisanego przez Przewodniczącego Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski.
TREŚĆ LISTU.